Carnaval 2.0
Als je in Noord-brabant woont ontkom je er niet aan: Carnaval. Er bestaan die-hard Carnavallers die vanaf november al bezig zijn met hét feest van het Zuiden. Zo vindt op 11 november exact om 11:11 uur de inluiding van het nieuwe carnavalsseizoen plaats, in de brabantse volkmond: De Elfde van de Elfde. Officiële reden voor deze datum ligt bij het getal 11 dat van oudsheer als getal van dwazen en gekken wordt beschouwd. Officieuze reden is dat de Carnavalverenigingen een excuus zochten om reeds voor februari een heus Carnavalsfistje te kunnen geven.
Na dit pré carnaval feest rest de Die -hard Carnavallers de volgende taak. Een zo groot mogelijke Carnavalspraalwagen bouwen om het hele gezelschap in vol ornaat tijdens de optocht te vervoeren. De mannen houden zich bezig met de bouw. De vrouwen duiken achter hun naaimachine om iedereen van een flitsend en matchend kostuum te voorzien. Hoogtepunt is de optocht waarin al het harde werken wordt beloond met de oehh's en ahh's van de menigte die zich bij de optocht heeft verschanst.
Een die-hard Carnavaller ben ik nooit geweest. Pas een week of twee voor Carnaval bedacht ik welke outfit ik dit jaar zou aantrekken. Zo uit het blote hoofd ben ik achtereenvolgens een engel, Mia Wallace uit Pulp Fiction, Britney Spears, Geisha, Duits Boerinnetje en Paris Hilton geweest. Ik heb altijd veel respect gehad voor vrouwen die zichzelf tijdens de Carnaval bewust heel lelijk maken. Gezien de keuze van mijn outfits ging ik meer voor de veilige weg: goed verkleed en toch aantrekkelijk.
Mijn vriendinnen en ik begonnen vrijdagavond en dat ging zo door tot dinsdagavond. Het haringhappen sloegen we over. Tijdens Carnaval bleef ik vaste prik bij een vriendinnetje in het centrum slapen. Onze dagindeling was vrij eenzijdig.
1. Na een lange carnavalsavond sliepen we een gat in de dag. 2. Tegen half vier kwamen we uit bed om te "ontbijten". 3. Tegen half vijf stond ik onder de douche om me toch weer enigszins fris en fruitig te voelen. 4. Om vijf uur trokken we onze outfit aan en voorzagen we onszelf van de juiste carnavalslook. 5. Om half zeven vertrokken we richting stad om ons weer in het feestgedruis te storten. 6. Om half vier doken we het bed in. 7. Herhaling van stap 1 tot en met 6.
Ik moest er altijd even inkomen. En dat had met name te maken met de muziek. Ik kan vele muzieksoorten waarderen van rock tot klassiek, behalve Carnavalskrakers. Het eenzijdige ritme in combinatie met de eenvoudige songteksten (lala lala lalalala, la la lalalala) kunnen mij gewoonweg niet bekoren. Na een paar wijntjes vond ik alles leuk en hoste ik vrolijk mee in de polonaise, op diezelfde Carnavalsmuziek. Wanneer er dan tussendoor nog wat oude dance tracks werden gedraaid, kon mijn avond niet meer stuk.
Carnaval met kinderen ziet er wat anders uit. Zo vindt het feest niet 's avonds maar vroeg in de middag plaats, en niet binnen maar buiten. Aan de zijlijn van de Carnavalsoptocht die ik al eerder noemde. De carnavalsoutfits van de kids zijn zorgvuldig gekozen om de winterkou te trotseren. Mama draagt voor de 4-de keer op een rij haar Heidi-outfit, want geen tijd om een nieuwe outfit te scoren. Ik sta tussen andere ouders aan een statafeltje bij onze vrienden voor de deur. Een bankje doet dienst als tribune voor onze kinderen. Het zonnetje schijnt. Ik kijk om me heen, hoor de vertrouwde klanken en ik geniet.