Old friends

Ik hoorde vandaag een nummer op de radio waarbij ik aan oude vriend moest denken. Hij beschikte over een nogal specifieke danswijze die geheel in het teken stond van zijn hoofd, dat van links naar rechts bewoog en weer terug. De beste omschrijving is zoals het hoofd van een kalkoen op en neer beweegt en dit bedoel ik echt niet lullig. Ik heb namelijk goede herinneringen aan dit dansje. Het brengt me terug naar een tijd waarin ik nog geen vriend en kids had en me nog volop in het uitgaansleven van Tilburg begaf. Ik maakte deel uit van een vaste groep vrijgezelle dames en heren die zich wekelijks naar onze stamkroeg begaven. Het mannelijk gezelschap was divers: een filosoof, een rasechte womanizer, een ideale schoonzoon en een geval apart. De dames waren meer eensgezind, afgezien van hun kledingstijlen. 

Met een drankje en een sigaretje in de hand in beschonken toestand hebben wij samen de beste stapavonden gehad. Zo'n stapavond gaf altijd veel stof tot nadenken en napraten. De wekelijk wisselende romances, de kotspartijen, het aantal ontvangen "gratis" drankjes. Ook het mannelijk en vrouwelijk schoon, het personeel en de karakteristieke vaste gasten waren favoriete onderwerpen. 

Naast stappen deden we wel meer samen. Sinterklaas en kerstavond, weekendjes weg en indrinkparty's op verjaardagen. Ik heb zelden zo gelachen als tijdens die momenten. Ik denk met veel plezier aan die tijd terug. En tegelijk maakt het me ook een beetje somber. Want die tijd is voorbij. Beetje bij beetje is onze groep uiteengevallen. De een na de ander kreeg een relatie en het duurde niet lang voordat de kids zich aandienden. Voor stappen hadden we minder tijd en de overige activiteiten waren toch anders met partners erbij. 

De dames van het clubje zie ik gelukkig nog steeds.  Onze gesprekken gaan inmiddels over hele andere zaken: de kinderen, het werk en de ruzies met de wederhelft. En soms keren we terug naar de mooie herinneringen die wij samen in onze stamkroeg hebben gemaakt. 

Eén keer per jaar maken we een nieuwe stapherinnering. We boeken een overnachting en gaan met z'n allen op stap in een hippe stad. Met veel alcohol, harde muziek en sjans van de plaatselijke boys verdrijven we de vermoeidheid van kids en werk uit ons lijf en dansen we tot in de kleine uurtjes.  Moe maar voldaan reizen we de volgende dag per trein weer naar huis, terug naar ons leven.